Jednorazówka part 1 - 5.000 wejść!!! :D:D

Tak tak kochani. Jednak się udało. Iiiiiii jest!! ^^ Kochani! To! Cud!!!  -----V

 więc wspomnę o komkach:
Prawdę mówiąc liczyłam i czekałam na te 5 komków pod ostatnią notką, no, ale postanowilłam Was kochani nie męczyć :)  
Chciałam tez wspomniec ze dwa dni temu miałam dosc podły dzien. Zerwałam kontakty ze starą dobra kolezanką. A ona występuje na tym blogu, ale co pewnie nastąpi na jej blogu, u mnie na rozwój wydarzen na kłótnia nie będzie miała zadnego wpływu :)
 to tyle :) Toooo.. miłego czytania i liczę na komki :D 

(przepraszam za kolejną takąąą.. nudną jednorazówke -,- nwm co się ze mną dzieje, ale jest źle O_O) 

Zapraaszam ^^:

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Mam na imię Emma i mam 19 lat. Razem z młodszą siostrą Kim, która ma 16 lat, rok temu straciłyśmy rodziców. Został nam po nich tylko dom, ponieważ jeszcze za czasów kiedy żyli byliśmy rodziną biedną i żyliśmy skromnie, a teraz to już w ogóle jest tragicznie. Ja pracuję jako kelnerka i dostajemy zasiłek z MOPS-u. Jednak to bardzo mało. Jestem naprawdę załamana, ale staram się nie dać po sobie tego poznać. Nie chcę, aby jeszcze Kim się przejmowała.. Ostatnio i tak spędza strasznie dużo czasu z jakimś podejrzanym towarzystwem. Martwię się o nią..

-Kim!! Spóźnisz się na autobus!! – wydarłam się stojąc przy schodach i czekając na siostrę. Poszłam wziąć jabłko, a keidy wróciłam do schodów aż wyplułam ugryziony kawałek. – W coś ty się ubrała!? – spojrzałam na Kim.

-Normalnie – dziewczyna wzruszyła obojętnie ramionami i zeszła ze schodów.

-Normalnie?! Pod latarnie się wybierasz? Już mi się przebrać! – wskazałam na schody.

-O ludzie ogarnij się – wywróciła oczami i chciała iść do drzwi, ale ją zatrzymałam. – Już! – wskazałam na górę.

-Yghh. Jak się spóźnię to będzie twoja wina.! – rzuciła i poszła na górę.

-Jakoś to przeżyję. Czekam na przystanku. Rusz się! – odkrzyknęłam i wyszłam z domu. Ja jej naprawdę nie poznaję.

*10minut później*

-Gdzie ona jest!? – rozglądałam się lekko wkurzona za swoją siostrą.

-Spokojnie, zaraz przyjdzie – uspokajała mnie moja przyjaciółka Jessie.

-Zaraz to autobus przyjedzie – wywróciłam oczami. Nagle zobaczyłam swoją siostrę. – No wreszcie! – przyciągnęłam ją do siebie kiedy podeszła bliżej. – Nie życzę sobie więcej takich ciuchów! – spojrzałam na nią krzywo.

-To nie jest koncert życzeń! A teraz puszczaj! Boli.! – wyrwała mi się i poszła do swoich koleżanek.

-Same z nią problemy – pokręciłam głową.

-Oj spokojnie. Ma dopiero 16 lat – poklepała mnie po ramieniu Jess i nadjechał autobus. Westchnęłam tylko i weszłam do środka.

*3godziny później*

-Co mamy potem? – spytałam Jess idąc korytarzem.

-Matmę..-,-  - mruknęła niechętnie.

-Yghh – przymrużyłam oczy.

-Ej, jest przerwa obiadowa, idziesz? – wskazała na drzwi od stołówki brunetka.

-Nie, nie mam ochoty. – machnęłam ręką.

-Oki. To pa – machnęła mi z uśmiechem.

-Pa - kiwnęłam głową również z uśmiechem i zawróciłam. Poszłam do kibla. Ostatnio światło tu się zepsuło i jest ciemno jak cholera. A nawet trochę strasznie xd. Nagle poczułam jak ktoś łapie mnie w pasie i podpiera o ścianę w jakimś zakamarku.

-No cześć – uśmiechnął się idiotycznie Kacper. O kurwa..

-Kacper? Czego znów chcesz?! – rzuciłam na niego krzywe spojrzenie.

-Nie ładnie tak zrywać przez kompa. Ze mną tak się nie robi! Teraz to sobie zapamiętasz, zapłacisz mi za to zdziro! – spoliczkował mnie.

-Spierdalaj idioto! – kopnęłam do w jaja.

-Lepiej bądź grzeczna! – mocniej przyparł mnie do ściany. Nagle zaczął mnie całować, nie dałam rady się uwolnić z jego ścisku. Zaczął zjeżdżać co raz niżej. W pewnym momencie poczułam jak jego ręce wjeżdżają pod moją bluzkę.

-Puść mnie debilu! – zaczęłam się drzeć, ale nikogo tu nie było.

-To cię nauczy szacunku. Jesteś moja i nie masz tu nic do gadania! – zaśmiał mi się szatańsko prosto w twarz, a ja go oplułam.

-Dziwka! Oo nie.. – wytarł się i zepchnął mnie do kucnięcia. Zobaczyłam, że rozpina rozporek. O_o Nagle za nim pojawiła się jakaś postać. Jakimś przedmiotem jebnęła go w głowę aż upadł. Szybko wstałąm i pdobiegłam do tej osóbki. Była to Jess.

-Dzięki! – przytuliłam.

-Jeszcze mi za to zapłacisz! Jesteś i byłaś zwykłą szmatą! – wskazał na mnie wkurzony Kacper.

-Wal się! – wystawiłam mu środkowy palec i wyszłam z przyjaciólką.

-Mam już go dość – złapałam się za głowę.

-Spoko. W końcu się odwali – próbowała mnie pocieszyć Jess.

Niestety.. nie był to koniec problemów..

*3godziny później*

Właśnie wychodzilam ze szkoły. Nagle zauważyłam lecący samolot z papieru w moją stronę. Złapałam go i się rozejrzałam, ale nie zauważyłam żadnego potencjalnego twórcy tej wiadomości. Wyprostowałam kartkę i odczytałam wiadomość:

„Widzę, że „dziwkarstwo” jest już u was dziedziczne.” A pod spodem był jakiś adres. Nie skumałam tego wszystkiego, więc po prostu udałam się pod wskazany adres.

Kiedy już tam doszłam byłam w szoku. To był klub GoGo O_o  Niepewnie podeszłam do drzwi.

-Dowód. – zatrzymał mnie jakiś wielki gościu stojący przy drzwiach. Podałam mu papiery, a on kiwnął głową.

-Zapraszamy – oddał mi dokument i otworzył drzwi.

Weszłam do środka. Rozejrzałam się w około. Same napaleńce, ćpuny i chamy. Ale jedna rzecz, którą tam zobaczyłam zmieniła moje życie na zawsze. Moja siostra tańcząca na rurze!!! O_O  Nie wierzyłam własnym oczom!!! Nie mogło to do mnie dotrzeć!! Jednak już po wyrazie szoku na moją twarz przybył wyraz wściekłości. Podeszłam do sceny, a moja sistra wytrzeszczyła gały kiedy mnie zobaczyła.

-Teraz idziesz ze mną!!! – złapałam ją z całej siły za rękę i pociągnęłam tak mocno, że ze sceny aż się zwaliła. Wściekła jak nigdy wyciągnęłam ją stamtąd i nie słuchając niczego co do mnie mówiła zaprowadziłam do domu.

-Masz tu siedzieć!! Nie wyjdziesz nigdzie!! Nawet do szkoły!!! Przekroczyłaś wszelkie granice!!! Co by powiedzieli mama i tata?!?!?! Czy ty myślisz???!!!! Chciałaś zrobić z siebie dziwkę?!?!?! – wepchnęłam ją do środka i złapałam za drzwi.

-Chciałam zarobić i pomóc ci w urzymaniu nas.. – szepnęła.

-W ten sposób???!!!! Brak mi na ciebie słów!!! Nie chcę z tobą rozmawiać!!! Siedź tu teraz!!! – zatrzasnęłam z hukiem drzwi i wyszłam.